IT ေခတ္ၾကီးထဲမွာ ဒို႕ေတြအိပ္ေပ်ာ္ေနလို႕မျဖစ္ေတာ႕ဘူး.......
ကမၻာၾကီးထဲမွာေပ်ာ္၀င္ႏိုင္ေအာင္ ဒို႕တစ္ေတြ ႏိုးထၾကဖို႕လိုအပ္ေနတာ
အမွန္ပဲေဟ႕......ဒို႕ေတြအခ်ိန္ေတြကို တၾကြပ္ၾကြပ္ႏွင္႕၀ါးေနခဲ႕တာဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ႕
ပါျပီလဲ...ကုန္လြန္သြားတဲ႕ ဒို႕ေတြရဲ႕ အခ်ိန္ေတြကို ျပန္လည္ျပီး လြမ္းဆြတ္တမ္းတမေန
ၾကႏွင့္ေတာ႕ကြာ...လူကိုအခ်ိန္ကစားသြားသလား?အခ်ိန္ကပဲလူေတြကိုစားသြားသလား?
၀ိ၀ါဒကြဲျပားလို႕ ျငင္းခုန္ေနၾကမွာလား...ဒါေတြထားလိုက္ေတာ႕ ေရွ့ဆက္ရမဲ့ ခရီးမွာ
ထီးမေပ်ာက္ ဖိနပ္မျပတ္ပဲ...အျပီးမေရာက္ေသးတဲ႕ခရီးတစ္ေလွ်ာက္ကို ဘယ္လိုပံု
ခရီးႏွင္ၾကမွာလဲ?....စဥ္းစားၾကဖို႕လိုျပီေနာ္သူငယ္ခ်င္းတို႕....
လူ႕ဘ၀သက္တန္းတိုတိုမွာ အလြမ္းစကားလဲမဆိုသာအား...အနမ္းမ်ားလဲမခ်ိဳပါလားလို႕
မင္းျငီးတြားေနဦးမွာလား? သြားရမဲ႕လမ္းက ၾကမ္းခ်င္ၾကမ္း ႏုခ်င္ႏုခ်င္ႏု မယ္.. လြယ္ခ်င္လြယ္ခက္ခ်င္ခက္မယ္....ဒါေတြဟာကိုယ္တို႕ အလုပ္မွမဟုတ္ပဲေလ...
အိပ္မက္ေတြကို ကိုယ္စီမက္ မနက္ဖန္မွာ ရွင္သန္ဖို႕ လူသားေတြအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ႕
အနာဂါတ္ လမ္းစဥ္မွာ ဒို႕တစ္ေတြ တစ္ေနရာရာကပါ၀င္ၾကမယ္ေလ သူငယ္ခ်င္း.....
ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေ၀းၾကပါေစကြာ...ေသြးခ်င္းနီးရင္ ေ၀းခ်င္းဆိုတာမရွိဘူး
လို႕ ကိုယ္ၾကားဖူးတယ္..Try your best whatever you do တဲ႕...ဘာပဲလုပ္လုပ္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကရေအာင္ေနာ္.....ဆရာၾကီးလုပ္တာေတာ႕မဟုတ္ရပါ
No comments:
Post a Comment
သင့္ရဲ့အျမင္နဲ့ သုံးသပ္ေပးပါဦး