ဟုိတစ္ဘက္ခန္းက မ်ိဳးၾကီးရဲ့ "ငါ့ေဘးမွာ မင္းရွိရင္ ေကာ္ဖီဆိုင္သြားဖို႕ သိပ္မလြယ္ဘူး" တဲ့
ျပီးေတာ့ ဘ၀....ဒီမွာငါ.. တစ္ေယာက္ထဲ.....စိတ္ဓါတ္ က်တယ္ ဆိုျပီးေတာ့ ေဆာင့္ေဆာင့္ ေအာ္ေနျပန္ေရာ..
ေအာ္....ကုလားျပည္ပူရတဲ့ အထဲ ဒီငနဲကလဲ ဘာေတြ မေက်မနပ္ျဖစ္ျပီး ေအာ္ေနပါလိမ့္.....
လို့ က်ဳပ္ စဥ္းစားမိတယ္.....
တကယ္ေတာ့လဲ လူ႕ဘ၀ဆိုတာ လာတုန္းကလဲ တစ္ေယာက္ထဲ....
ျပန္သြားေတာ့လဲ တစ္ေယာက္ထဲပါပဲ ........အမြာပူးေတြကေတာ့ လာတုန္းကႏွစ္ေယာက္လာတာပါလို႕
မင္းမကပ္နဲ႕ေလ။ ကံတရားကို ဥာဏ္မ်ားလို႕မရဘူးကြာ....သူ႕ကံႏွင့္သူလာျပီး
သူျပဳခဲ့တဲ့ ကံတရားအရ သြားၾကမွာပဲ။
ကံတရားကို ခံစားၾကည့္ဖို႕ နာမ္စားမရွိဘူးဆိုတာကိုေတာ့ မယံုလို႕မရဘူးမဟုတ္လား။
ကံယံုလို႕ ဆူးပံုႏွင္းရင္ ဆူးစူးမွာေပါ့လို႕ လို့ ေျပာရင္ ကံမခိုင္ သံတိုင္ အိမ္ေဆာက္လဲ
နာဂစ္ႏွင့္ ေတြ႕ေတာ့ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ...........
ဘုရားေဟာရွိတယ္ေလ.......သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ=ကံလ်င္ဥစၥာ၊သတၱ၀ါ၊သူငါရွိၾကသည္။
ကံလ်င္အေမြ၊ခံစံေပ၊ ခဲြေ၀ယူၾကသည္၊
ကံလ်င္အေၾကာင္း၊ဆိုးအေကာင္း၊ အေၾကာင္း မွန္လွသည္။
ကံလ်င္ေဆြမ်ိဳး၊ေကာင္းအဆိုး၊ေၾကာင္းအက်ိဳးမွန္လွသည္။
ေကာင္းဆိုးကံသာ၊ကိုးကြယ္ရာ၊ေသခ်ာမွန္လွသည္။
ယုတ္ျမတ္ႏွစ္ပါး၊ကံတရား၊ခဲြျခားက်ိဳးေပးသည္။
ကမၼံသေတၱ ၀ိဘဇၨတိ ၊ယဒိဒံဟီနပၸဏီတတာယ'တဲ့ကြ...
လူေတြမွာ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ကံ အစြမ္းသတၱိေတြရွိၾကတယ္။
ေမြးကတည္းကပါလာၾကတယ္။ အဲဒီ...ကံအစြမ္းကို ခ်ည္းအားကိုးေနလို႕မရဘူး၊
လက္ရွိပစၥဳပၸန္မွာလဲ အက်ိဳးေပးေတြထက္ျမက္လာေအာင္ေတာ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေတြ
ႏွင့္ ၾကားကန္ေပးရမယ္မဟုတ္လား.....လုလႅ ၀ီရီယေတြလဲ အမွ္တကယ္လိုအပ္တာပါပဲ။
မျပဳပဲလွတယ္ဆိုတဲ့ ကံတရားေတာ့ မရွိႏိုင္ဘူးေလ.......
ရန္ကုန္ ကမၻာေအးမွာေနခဲ့စဥ္က ျပန္/ပြား ဌာနမွဴးဆရာေတာ္ကေျပာဖူးတယ္
ေလာကမွာ လုပ္ၾကံဖန္တီးမွဳမပါရင္ ေရွ႕တန္းကိုမေရာက္ႏိုင္ဘူးကြတဲ့....
ၾကာေလၾကာေလ သေဘာတရားႏွင့္လက္ေတြ႕ဟာ ကြာဟလာတယ္
"သေဘာတရားပိုင္းက လက္ေတြ႕ကိုဆန့္က်င္လာေနတယ္....
ေလာဘေဒါသမၾကီးၾကဖို႕ ေျပာေနၾကတာလဲ လူေတြပဲ
ေလာဘေဒါသေတြလြမ္းမိုးျပီးလုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနၾကတာလဲလူေတြပဲ..
တျခားတိရိစၧာန္ေလာကသားေတြသာစကားေျပာတတ္ရင္
ခင္ဗ်ားတို႕လူေတြကိုဘယ္ေနရာမွာမ်ားယံုၾကည္စရာရွိေသးလဲလို႕ေမးၾကမွာအေသခ်ာပဲ..တဲ့
